فرایند ریخته گری ژله ای در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این روش جدید برای شکل ریزی سرامیک های متخلخل و متراکم و ساختار های فلزی از طریق پلیمریزاسیون می باشد.
مراحل اصلی این روش به شرح زیر است.
اول پودر سرامیک (به عنوان مثال ، آلومینا یا نیترید سیلیکون ، و …) کاملاً با مقادیر کمی آغازگر ژل کاتالیزورها ، مونومرها، متصل کننده و افزودنی های مکمل مخلوط می شود . یک سوسپانسیون همگن با ویسگوزیته پایین تهیه می شود. در مرحله دوم پلیمریزاسیون در دمای بال انجام می گیرد.
نقش پلاستی سایزر (نرم کننده) در تولید سرامیک ها نرم کردن بایندر در حالت خشک (کاهش دمای انتقال به شیشه ( Tg) بایندر) و افزایش انعطاف پذیری بدنه خام است. پلاستی سایزرها معمولا مواد آلی با وزن های مولکولی کمتر از بایندر هستند. اگر چه استفاده از پلاستی سایزر منجر به افزایش انعطاف پذیری بدنه خام می شود. اما استحکام گسیختگی را کاهش می دهند. برای فرآیندهای شکل دهی که در آن ها بایندر به صورت محلول استفاده می شود، باید توجه داشت که پلاستی سایزر در حلال بایندر محلول باشد. مولکول های پلاستی سایزر میان زنجیره های پلیمری بایندر قرار می گیرند، نحوه قرار گیری زنجیره ها را بر هم می زنند و نیروی واندوالس بین زنجیره های مجاور را کاهش می دهند. اگر چه این عمل منجر به نرم شدن بایندر می شود ولی استحکام را نیز کاهش می دهد. پلاستی سایز هایی که معمولا مورد استفاده می شوند پلی اتیلن گلایکول، دی بوتیل فتالات، گلسیرول و… می باشد.
لینک مقاله: https://link.springer.com/article/10.1007/s10853-005-3873-8
لینک: کاربرد پلاستی سایزر ها