رنگدانه های بکار رفته در پلی وینیل کلراید باید در برابر گرما و نور پایدار بوده و قابلیت پراکنش خوب و سازگاری درون فرمول بندی باشند. رنگدانه ها به دو دسته آلی و معدنی تقسیم می شوند. تعدادی از رنگدانه های معدنی عبارتند از تیتانیم دی اکسید (TiO2)، کرومات سرب، اکسید آهن و…
از رنگدانه های آلی می توان موارد زیر را ذکر کرد:
- فتالوسیانین مس (آبی و سبز)
- محصولات تراکمی دی آزو (زرد، قرمز، قهوه ای)
- ترکیبات دی آزو مثل دی آریلید ها (زرد)
- ترکیبات چند حلقه ای مانند دیوکسازین (بنفش) کویناسریدون (قرمز و بنفش) و ایزوایندولینون (زرد)
- ترکیبات منو آزو از قبیل بنزیمیدازولون (نارنجی) و نک های آزو (زرد)